این یک فیلم معمولی نیست؛ در مه فروسرخِ فیلم اگرو دریفت، آدمکش بو، قراردادی غیرمعمول دریافت می کند؛ او باید برای شکار ارباب جنایت شیطانی توتو، دست به کار شود. بو خود را به عنوان "بزرگترین آدمکش جهان" می داند و به آن می بالد، با این حال آخرین هدف او چالشی دست نیافتنی ایجاد می کند که شبیه هیچ یک از کارهای آدمکشی قبلی او نیست. توتو در یک عمارت گسترده در میامی که در هاله ای از رمز و راز قرار دارد، فعالیت می کند. او با یک ماسک جمجمه بدون صورت و بال های عظیم خفاش مانند، چهره ای نگران کننده را به تصویر می کشد، نیمه انسان و نیمه اسطوره. گروهی از سربازان کوتوله او را ارباب می خوانند، در حالی که فاحشه های بیکینی پوش در داخل و خارج از خانه هوس های وحشیانه او را ارضا می کنند. معلوم می شود که اطلاعات کمی در دسترس است، اما کارفرمای بو به حذف آن جانور نیاز دارد و بنابراین، ضدقهرمان کم حرف ما به دل شب می زند و دوربین های مادون قرمز حرکات او را در تصاویری هیپنوتیزمی ردیابی می کنند.
فیلم اگرو دریفت از کارگردان هارمونی کورین اثری غیرمتعارف است که برای همه جذاب نخواهد بود. با این حال، نمی توان اهمیت آن را انکار کرد زیرا یک فیلم اکشن هنری جسورانه است و مرزهای خلاقیت در داستان سرایی بصری را جابجا می کند. فیلم Aggro Drift از طریق هجوم حسی ناامیدکننده خود با صداها و تصاویر خاصش، بینندگان را در دنیای نگران کننده و جنایتکارانه ی خود غرق می کند. این فیلم از طریق شجاعت در پرداختن به موضوعات تحریک آمیز و تمایل به سردرگمی و تفرقه بین مخاطبان، اثری غیرقابل انکار بر جای می گذارد. اگرچه مطمئناً این فیلم یک فیلم یکپارچه یا دلپذیر نیست، اما امتناع کامل از تماشای فیلم اگرو دریفت به خاطر بدعت سازی و خلاقیت لجام گسیخته ی آن تقریباً غیرممکن است و از آن فیلم هایی است که مدت ها بعد مورد بحث و گفتگو قرار خواهد گرفت. برای کسانی که مشتاق تماشای گسترش مرزهای سینما هستند، فیلم Aggro Dr1ft سفری بی نظیر به قلمروی هنری ناشناخته ارائه می دهد.